Tab Article

Ben Zeynep Yaren 10 yaşındaydım ve 5.sınıfa gidiyorum. Öğretmenim düşlerimizle ilgili hikâye yazmamızı istediğinde annemin bana anlattığı bir hikâye aklıma geldi ve bu hikâye beni çok etkilemiştir. Herkesin bildiği ampul mucidi ve elektriği icat eden THOMAS EDİSON okuldan eve geldiğinde elindeki kâğıdı annesine uzatmış bunu öğretmenim gönderdi diyerek annesi vermiştir. Okuldan gönderilen notu gözyaşları içerisinde oğluna sesli okudu. Oğlunuz bir dahi bu okul onun için küçük ve eğitecek yeterlilikte öğretmenimiz yok. Lütfen onu kendiniz eğitiniz yazıyordu. O günden sonra annesi THOMAS EDİSON’u okuldan aldı ve eğitimci olan annesi bütün imkânlarını kullanarak eğitimini evde kendisi verdi. Sürekli cesaretlendirdi ve dünyaca ünlü bilim adamı olmasına sebep oldu. Aradan uzun yıllar geçti ve bir gün eski eşyaların içerisinde okuldan gelen yazıyı THOMAS EDİSON buldu, kâğıtta oğlunuz akıl hastası artık okula gelmesini istemiyoruz yazıyordu. Bir annenin mücadelesi, azmi, cesareti ve kahramanlığı karşısında kimse duramaz. Annemin anlattığı bu olay beni çok etkilemiştir. Küçük bir çocuğun ilgi, alaka ve sevgi karşısında neler yaratacağını kimse bilemez ve bununla ilgili ilerideki hayalimi daha da güçlendirecek yaşanmış gerçek bir anımı da sizinle paylaşmak istiyorum.

Okuldan geldim derslerimi yapıyordum. Annemin sessiz sessiz ağladığını duydum. Nasıl yerimden kalkıp annemin yanına gittiğimi bilmiyorum. Annecim ne oldu neden ağlıyorsun dediğim de SMA hastası bir çocuğun tedavi edilemeyeceğinle ilgili haberi seyrediyordu. Lütfen üzülme dedim. Baksana bebeğim biz çok şanslı bir aileyiz dedi ve ekledi SMA hastalığı bir kas hastalığıdır. Genellikle bebeklerde görülen bu hastalık kişinin ya da bebeğin vücuttaki kas, hareket kabiliyetini tamamen engellemekte ve hareket edememektedir dedi annem. Minicik elleri var, her anne ve baba bebeğinle oynamak, eğlenmek, koşmak ister. Annem böyle anlatınca hayalimde doktor olmak vardı. Ve bu isteği gerçekleştireceğime söz verdim. Liseden sonra Üniversite sınavlarına hazırlandım. Gece, gündüz hiç durmadan ders çalıştım testler sınavlar, zorlu yollar, uykusuz gecelerin sonunda artık bir tıp öğrencisiydim başardım. Hayallerime çok az bir yolum vardı. Öğrenciyken SMA hastalığınla ilgili sürekli araştırmalar yaptım. SMA hastası ailelerin yaşadıkları sıkıntıları dile getirdim. Tezlerimi bu hastalığın üzerine geliştirdim. Amerika’da SMA hastalığınla ilgili Doktoramı yaparken hocalarımla beraber birçok çalışma sonucunda bir ilaç icat ettik Amerika’da 2 yıl boyunca SMA Hastaları Bebeklerin, Çocukların üzerinde denendi ve hiçbir yan etkisi görülmedi. Bu ilaç bizim başarımızdı. Hocalarımla beraber hemen Türkiye’de döndük bu ilacın kullanımını SAĞLIK BAKANLIĞI’NA sunduk ve incelemeler denemeler sonucunda olumlu sonuçlandı ve artık icat ettiğimiz ilacımızı SMA hastalarında kullanmaya başladık. Bebeklerimiz, çocuklarımız sağlıklı olacaklar. Ailelerimiz çaresiz umutsuz olmayacak, annelerin babaların gözyaşları silinecek SMA Hastalığının tedavisini olmayan çocuğumuz kalmayacak. SMA hastalığının tedavisi var. Hayallerim gerçek oldu.

Geliştirdiğimiz ilaç tüm Türkiye’de çığır açtı. Hastalarımız mutlu ailelerimiz umutlu, Hayat kurtarmak, o minicik ellere dokunmak, bebeklerin gelişmesini, büyüdüklerini görmek bu mutluluğa ortak olmaktı onların Zeynep Yaren ablaları kalmak ileride ben yaş aldığımda beni ziyarete geldiklerinde büyüdüklerini görmek içindi tüm uğraşlarım. Artık SMA HASTALIĞININ MUCİTİ TÜRK BİLİM DOKTORUYUM. Tüm bebeklerimiz çocuklarımız sağlıklı, aileler mutlu olması dileğiyle.